T-Love

Er zijn dagen dat ik niet wil. Dansen, bewegen, luisteren. Zijn. In stilte.  Rust beleven temidden van chaos. Omarmen wat ik heb. Loslaten. Hulp vragen aan het grote niets. Een ontlasting van pijnlijke schouders. De dracht van een verleden. Verlies. Weten dat alles verandert. Onzekerheid vertrouwen.  Bekendheid geven op eenzame hoogte. Opzet. Uitgenodigd worden bij dageraad. Toegelachen worden in het duister. Een handreiking aan de waterkant. Vreugde. Ervaren in hele kleine gebaren. T-Love

Hoe harder je rent hoe langer het duurt. Verlegen lach gijzelt de hartstocht. Onverzorgd in de schaduw, onbeschermd. Hoe welkom die is om te kunnen vergeten. Ze is al allang gestopt. Maar haar aansteker maakt aanstalten. Het is de plotse verwarring. De flikkerende vlam waar liefde mist. Aan de kant staat het geweten. Afgewezen en de deur gegeven. Wat verloren woorden verrast. Een silhouet onverlicht, verbaasd. Gekooid monster van weleer. Niet opnieuw kwijt niet alweer. Een smeekbede zonder open mond. Lippen die niet meer zoenen. Een stil ruisen gemaakt voor de dag. In haar ogen een ogenblik afgemaakt. Geserveerd om te horen. Dat het allemaal niet meer mag, zo het behoorde. T-Love

Ik  zag haar bewegen recht naar mijn hart. In haar wijsheid zag ze mij staan. Nu lijkt ze niet meer weg te gaan. Nu zit ik weer vast aan mijn hopeloze hart. De onrust van het zoeken naar de ware. Ik voel het allemaal weer helemaal. Mijn onfeilbare onzekerheid. En mijn meest naïeve diepste geloof. De kwetsuur die oprechtheid mij geeft. Doet er nu niet meer toe zoals gebruikelijk. En het verlangen wat mij knettergek maakt. Omdat het wachten op haar eindeloos lijkt. Mijn hoofd en elke droom vol van haar. Laat mij slapen lief en het liefst samen met mij. Maar niets is minder waar in een leeg bed. Waar de zon mij wakker kust en jouw naam kent. Vol van jou, zelfs met mijn ogen dicht. Ik zie jou overal dichtbij alsof het zo moet zijn. Ik ken je nog niet maar wil dat met heel mijn hart. Eigenlijk wil ik nog veel meer maar vooral dat. T-Love

Dans jij maar de avond weg. Ik dans mee en geniet. De sterren staan stil. En bij de maan kus ik je eindeloos. Zeg mij geen vaarwel. Ik wil het mooiste van je hebben. Jij bent het mooiste voor mij Ik zie nog lang geen einde. Waar god de hemel en aarde creëerde, ontmoette ik jou in stilte geschapen. Sereen leek alles juist en recht. Maar een ieder kent jou als tegenstelling. Alles lijkt al eerder te zijn geschreven. Maar het strookt niet met mijn gevoel. Ik kan me verloren voelen bij je. Maar thuiskomen kan ik alleen met jou. Geen nacht eindigt in een morgen. Als een zonsopgang op pauze gezet. Geen bewolking maar altijd in jou schaduw. Geen nacht te weinig maar juist liefde teveel. T-Love

Wandel mee, vraag ik r. Stevig pakt ze m'n arm. We trotseren de regen. Ontwijken de grote plassen. De regen teistert ons hoofd. Een paraplu zijn we vergeten. Doordrenkt lopen we door en veroveren we de snerpende kou. Praten is meer ons gezucht. Woorden zijn ook niet nodig. Weinig voor ons nu om te laten horen. Het gekletter doet ons meer. Alsof regen dat valt ons onthoudt. En hoe daken en straten glinsteren. Dat onze ogen net zo vochtig zijn. Maakt voor onze liefde niets uit. We lijken hier alleen, nat en in stilte, wanneer iedereen lijkt te willen schuilen. Maar In een eenvoudige stad aan het water, ontvouwde zich voor ons de belofte voor later. T-Love