Herfst,

Het was in het bos,

een luide dinsdagmorgen.

De geur van gevallen bladeren.

Aangename kus van de natuur.

Zij stond daar,

ze vroeg om mijn hand,

en we liepen samen,

met de bomen tegelijk op.

Het was ons alleen.

Haast geen woord.

Alsof iets ons vermaande,

spanning in de lucht.

We liepen en lachten speels.

Wandelden onze harten weg.

Onze hoofden leegden,

bij het kraken van elke tak.

Spontaan wederzien in onze ogen.

De lucht leek geklaard.

Maar een hartenkreet verslonden,

door de donder aldaar.

T-Love