December,

Het was op een koude winderige avond.

De deuren sloegen dicht en de ramen klapten.

De winter kwam dichtbij, je voelde de rilling.

Alsof het dicht naast je stond.

Maar het was niet dichtbij juist ver weg

Afwezig zelfs en dat maakte de guurheid verscheurend.

De wanhoop dreef nabij tussen vier muren.

Maar verder dan de voordeur ging je niet.

Je dacht gehuil te horen maar het was de tocht.

Het was het gekaapte hart die oversloeg.

Je was onbekend hier en verdwaald stiekem ook.

Op een paar vierkante cm's geen uitweg meer zien.

Je hebt de wapens als woorden.

Maar behalve schreeuwen geeft het geen lucht.

Geen opluchting omdat je dit zo graag anders wilt.

Je mist zoveel, hoe krijg je ooit wat je wenst.

Gebons hard op de deur plots. Je bent verstijfd.

Het is je geweten wat stilte wenst.

De dag maakt zich meester over de nacht. 

Hij die een lach luider maakt en haar tegelijk intens veracht.

T-Love