T-Love

In de regen hoort niemand jouw naam.  Behalve wat druppels en hard gekletter. Midden in de zomer op een namiddag. Met haar naam als bijletter. De zon die ons verkettert. Het ongeloof en de kruistocht. Na wat glazen wijn en een stuk kaas, is het hart weer van ons. Het begon zo mooi in hartstocht. Een wolkeloze hemel een rimpelvrije vijver. We bezongen onze vele jaren. Geen herinnering die verdwaalde.  Ons in al zijn facetten. Waarover werd gesproken, waarover werd geschreven.  Maar het werd al snel de kogel en de kerk. Het verwijt; jij en ik, en al 't werk. Een roos liggend op de tafel. Omgevallen glazen en verfrommelde foto's. Het enige bewijs van wat liefde was. Met wat plassen water op het tafelblad. T-Love

Blaadjes dwarrelen om haar heen. Haar haar door de wind bespeeld. Het invallen van de herfst, laat mijn hart meevallen. Elke beweging die zij maakt. Bij elke stap dat ze blaadjes wegschopt. Ik kijk ernaar en staar. Alsof ze op mij af danst. Onwennig maar welkome warmte. Haar presentie doet mij rillen. Niet van koude maar door haar nieuwe energie. Ogen die in mij priemen, mij doorzien.  Dat ik haar nodig heb. Ze weet het maar zegt niets. Ze lacht onschuldig wat. Bekoorlijk mans genoegen in stilte. Zelfs ik zeg niks. Ik lach wat vreemd terug. Geen woorden in overvloed. Haar kus maakt de herfst volmaakt. T-Love

Ze loopt door de nacht. Op hoge hakken trotseert ze de straat. Mooie kleding en opgemaakt. Ze is klaar voor de liefde. Veel verzoekjes voor het uiterste. Het onmogelijke betaalt het best. Elke wens is maakbaar. Ze is gewillig en er altijd klaar voor. Ze ontvangt alleen maar. Geven is iets van lang geleden. Of het de klappen zijn, of zijn genade. Ze vraagt nooit er naar. Ze weet hoe laat het is. Haar telefoon gaat, om een droom. Een bestelling voor vlees, zij levert. Hoe kon dit ooit haar keuze zijn? Haar toekomst zonder dromen. Een wil is opeisbaar. Het is waar, verlies mij maar. T-Love